ترک گل، برای افرادی که برای مدت طولانی به این نوع ماده مخدر اعتیاد داشته اند، بسیار دشوار است. معمولا افراد وابسته به این ماده مخدر برای ترک آن هر روشی را امتحان می کنند. ترک گل با ریتالین یکی از این روش ها می باشد که روشی غیر اصولی محسوب می شود. با وجود روش های اصولی که در ادامه توضیح خواهیم داد؛ از ترک گل با ریتالین پرهیز شود. مصرف مخدر گل، باعث افزایش ترشح سروتونین در بدن می شود که یک ماده شیمیایی است که در مغز تولید می شود و باعث ایجاد احساس لذت خواهد شد. هر چه مدت زمان مصرف گل طولانی تر باشد، سروتونین کمتر و کمتری تولید می‌شود، کمتر احساس رضایت خواهید کرد و هوس بیشتری برای شما باقی خواهد ماند.
ترک گل با ریتالین
ریتالین یک داروی بسیار اعتیاد آور است که مصرف این آن نه تنها کمکی به ترک گل نخواهد کرد بلکه باعث اعتیاد و وابستگی مصرف کننده خواهد شد و بیمار باید مجدد اقدام به ترک ریتالین کند. در ادامه علت اعتیاد به ریتالین و عوارض آن را ذکر خواهیم کرد.
ریتالین چیست؟
داروی ریتالین یک محرک است که معمولا با افزایش یک انتقال دهنده عصبی به نام دوپامین در مغز عمل می کند. داروی ریتالین که به طور عمده برای درمان اختلال کم توجهی برای کودکان و بزرگسالان تجویز می شود؛ به عنوان داروی شب امتحانی برای افزایش تمرکز مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف بیش از حد این دارو موجب ایجاد سرخوشی و احتمال ابتلا به اعتیاد می شود.
عملکرد ریتالین
ریتالین با افزایش سرعت پردازش ذهنی و واکنش های جسمی، تجربه سرخوشی یا سرکوب اشتها برای افزایش کارایی مورد سوء مصرف قرار می گیرند. این دارو عوارضی همچون بی خوابی، عصبی بودن، سردرد، کاهش اشتها و عوارض جانبی قلبی عروقی را به همراه دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه ترک ریتالین کلیک کنید.
ماده مخدر گل چیست؟
گل از مشتقات گیاه شاهدانه می باشد که محرکی بسیار اعتیاد آور با نیمه عمر بین ۲ الی ۶ ساعت است. این ماده تاثیر مستقیم بر سیستم عصبی می گذارد و با ترشح بیش از حد دوپامین موجب سرخوشی و آرامش می شود که سرانجام باعث ایجاد وابستگی جسمانی و روانی می شود.
روش های ترک گل
از بهترین روش ترک گل می توان به روشی اشاره کرد که وابستگی هر دو جنبه (وابستگی جسمانی و روانی ) را بهبود ببخشد. این روش شامل مشاوره روانشناسی و روانپزشکی می باشد که روانپزشک مسئول درمان جسمانی و سم زدایی گل است. در همین حین، روانشناس برای کاهش وابستگی روانی با آموزش تکنیک های کنترل وسوسه جهت جلوگیری از بازگشت دوباره بیمار به مصرف گل اقدام می کند.
سم زدایی گل: با توجه به اینکه مواد موجود در گل تا مدت ها در سلول های چربی ذخیره می شود؛ برای ترک آن روش سم زدایی ضروری است. مدت زمان باقی ماندن گل در ادرار ۲ روز می باشد اما این ماده ۲ تا ۷ روز در جریان خون باقی می ماند. همچنین زمان باقی ماندن گل در سلول های چربی هفته ها در چربی بدن ذخیره می ماند و در خون پخش می شود. میزان سم زدایی رابطه مستقیمی با میزان مصرف و مدت زمان گل دارد. در این روش بیمار در حالت بیهوشی قرار می گیرد و پزشک با تزریق سرم باعث کاهش تمایل فرد به مصرف گل می شود. بعد از این روش بیماران می توانند روش بستری یا روش سرپایی را انتخاب کنند.
روان درمانی: در این روش که با حمایت روانشناس همراه است؛ بیماران می توانند با گذراندن دوره های گفتار درمانی، جلسات فردی یا گروهی در مسیر درمان قرار بگیرند. روان درمانی از بهترین روش های کاهش وابستگی روانی به گل است که در کنار سم زدایی و دیگر روش های ترک جسمانی گل انجام می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
ترک گل در منزل
با توجه به اینکه ترک گل باید به صورت اصولی انجام شود؛ بنابراین ترک خود سرانه در خانه موجب بروز علائم ترک و محرومیت در مصرف کننده خواهد شد که مقابله و کاهش این علائم، یکی از اصلی ترین علت بازگشت به اعتیاد و مصرف مجدد می باشد. از علائم ترک گل در خانه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- دل درد و تهوع
- اضطراب و افسردگی
- بی قراری و اختلالات عصبی
- عدم کنترل رفتار و نوسانات خلقی
عوارض ترک گل
عوارض ترک گل شامل تحریک پذیری، کم خوابی، کاهش اشتها، خستگی است که مدت زمان ترک مخدر گل زیاد طول نخواهد کشید. این عوارض به عواملی همچون سن، وضعیت سلامتی و مدت زمان مصرف بستگی دارد که فقط حدود ۱۰ تا ۱۵ روز طول می کشد.
علت اهمیت ترک گل
ترک ماده مخدر گل از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا باعث بروز مشکلاتی همچون: اختلال در تکلم، هذیان، اختلال تمرکز و حافظه می شود. اضطراب، توهم و مشکلات تنفسی بخشی از عوارض مصرف گل می باشند که به تنهایی می توانند زندگی فرد را مختل کنند. به همین جهت تنها راه مقابله و جلوگیری از عدم بروز این علائم ترک گل به صورت اصولی است. از دیگر عوارض بلند مدت مصرف گل می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- افسردگی: این اختلال یکی از اصلی ترین عوارض بلند مدت مصرف گل است که درمان آن، نیازمند دریافت مشاوره روانشناسی می باشد.
- اختلال در یادگیری: مصرف گل تمرکز، یادگیری و یاد آوری مطالب را برای مصرف کننده دشوار می کند. اعتیاد به این محرک، مغز بیماران را تغییر می دهد و باعث کاهش ارتباط کمتری در قسمت های مغز با هوشیاری، یادگیری و حافظه می شود.
- مشکلات ریوی: دود حاصل از مصرف این محرک می تواند ریه های مصرف کننده را ملتهب و تحریک کند. مصرف مکرر آن، می تواند باعث سرفه مداوم با مخاط رنگی یا حتی عفونت ریوی شود.
- اختلال در برقراری رابطه: معمولا افراد وابسته به مصرف گل با اختلالات جدی ای در زمینه ارتباط با خانواده و دوستان رو به رو می شوند.
- اختلالات رفتاری: پرخاشگری، سرخوشی، استرس، اضطراب، بی حوصلگی و ترس از شایع ترین اختلالات رفتاری مصرف گل است.
کلام آخر
ماده مخدر گل یکی دیگر از محرک هایی است که باعث سرخوشی می شود. این ماده با عوارض خطرناک و جبران ناپذیری همراه است که موجب بروز بیماری و مشکلات جدی ای می شود. اعتیاد نه تنها سلامت جسمی فرد را به خطر می اندازد، بلکه ممکن است در صورتی که فرد دارای استعداد ژنتیکی باشد، او را مستعد ابتلا به اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی کند. با توجه به وابستگی روانی، این ماده حتما باید به صورت اصولی در کلینیک های ترک اعتیاد انجام شود.
- ماده مخدر گل چیست؟
- بهترین روش ترک اعتیاد به گل چیست؟
- علائم ترک گل در خانه چیست؟
- عوارض ترک گل چیست؟
- علت اهمیت ترک گل چیست؟
