دیازپام دارویی است که برای درمان اضطراب، ترس و هراس و تشنج، توسط پزشک و روان پزشک تجویزمی شود. این دارو به دلیل آرام بخش بودن برای موارد نام برده، تجویز می شود. این دارو بسیار اعتیاد آور است و مصرف کننده آن، به شدت به آن وابسته می شود. مصرف ین دارو دارای عوارضی همچون: بیماری های گوارشی، عدم تمرکز روانی و غیره می شود. ترک دیازپام به تنهایی و در منزل کار راحتی نیست و بهتر است برای ترک آن از افراد متخصص کمک بگیرید. روش های ترک و علائم ترک این دارو را در ادامه مقاله به شما ارائه خواهیم داد.
دیازپام چیست؟
دیازپام دارویی آرام بخش است که با نام دیگر والیوم نیز شناخته می شود. این دارو جزء دسته بنزودیازپین هاست. این دارو برای درمان مواردی همچون: اضطراب، اختلالات تشنجی، سندرم ترک الکل، اسپاسم عضلانی و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو برای درمان های کوتاه مدت مفید و مناسب است و نباید به مدت طولانی از آن استفاده کرد. مصرف این دارو برای زمان طولانی باعث می شود که افراد به این دارو وابسته شوند و به مرور زمان به آن اعتیاد پیدا خواهند کرد. اگر این دارو طبق دستور پزشک و طبق دوز تجویزی مصرف شود، هیچ خطری ندارد. اما مصرف آن در دوز های بیشتر و روزهای طولانی تر، اعتیادآور است و فرد باید این دارو را ترک کند.
اعتیاد آور بودن دیازپام و نشانه های اعتیاد به آن
همان طور که در بالا گفته شد، مصرف بیش از حد و زیاد این دارو وابسته کننده و اعتیاد آورد است. باید طبق نظر پزشک این دارو را مصرف کنید و بدانید که مصرف حتی کمی بیش از حد تجویز شده، وابستگی را ایجاد می کند. وابسته شدن و اعتیاد به دیازپام علائم و نشانه هایی را به همراه دارد که عبارت است از:
- بی اشتها بودن
- اختلالات گفتاری
- اختلال در قضاوت کردن
- داشتن حالت تهوع
- گفتار نا مفهوم یا بریده بریده
- تشنج
- گرفتگی عضلات بدن
- اسپاسم
- ادرار سخت یا سوختگی در زمان ادرار
عوارض مصرف دیازپام
هنگامی که افراد این دارو را مصرف می کنند برای آن ها مشکلاتی را به بار می آورد. مشکلات و عوارضی که افراد آن ها را تجربه می کنند ممکن است خیلی کم باشد و پس از گذشت مدت زمان کوتاهی از بین برود. اما برخی افراد این عوارض را به مدت طولانی تجربه می کنند که در این صورت باید حتما و حتما به مراکز درمانی رفته و به پزشک این مسئله را اطلاع دهند. مشکلات و عوارض مصرف این دارو عبارت است از:
- خواب آلودگی
- سر درد
- سر گیجه
- لرزش
- حالت تهوع
- یبوست
- بی نظم بودن و نا هماهنگ بودن حرکات عضلانی
- خشکی بیش از حد دهان یا بزاق
- ضعف ماهیچه ها
- احساس خستگی و احساس کوفتگی
- افسردگی
- داشتن قکر خود کشی
- کاهش یا افزایش میل جنسی
- عدم توانایی دفع و نگهداشتن ادرار
- مشکلات کبد
- توهم
روش های ترک دیازپام
ترک اعتیاد به دیازپام همانند شیشه، گل، تریاک، کوکائین و غیره، نیاز به کمک یک متخصص دارد. افرادی که این ماده را مصرف کرده و به مرور زمان به آن اعتیاد پیدا کرده اند، باید برای ترک آن سعی و تلاش بسیاری کنند. ترک اعتیاد به دیازپام به کمک دو روش بستری و سرپایی، صورت می گیرد.
ترک دیازپام با روش درمان سرپایی
ترک اعتیاد با روش سرپایی زمان بیشتری نسبت به ترک اعتیاد با روش بستری دارد. در این روش به طور مکرر باید از افراد متخصص و روان شناسان مشاوره گرفته شود. همچنین، افرادی که این روش را برای ترک اعتیاد انتخاب می کنند باید در فاصله زمانی مشخص که توسط روان پزشک تعیین می شود، به ملاقات روان شناس بروند. در جلسات تشکیل شده، روان شناسان ساختار های ذهنی، سبک زندگی و تغذیه بیمار را اصلاح می کنند. این روش برای افرادی که در دوز کم و مدت زمان کوتاه این دارورا مصرف می کردند، مناسب است.
ترک دیازپام با روش درمان بستری
درمان اعتیاد دیازپام به روش بستری، برای افرادی مناسب است که این دارو رادر دوز های زیاد و برای مدت طولانی، مصرف می کرده اند. در درمان بستری، بیمار زیر نظر پزشک و افراد متخصص قرار دارد و از افتادن اتفاقات احتمالی پیش گیری می شود. همچنین در این روش از درمان اعتیاد، بیمار از نظر روانی نیز تحت نظر قرار گرفته و درمان می شود. به همین دلیل است که در طول درمان بیماران از نظر روانی به حالت عادی باز می گردند. همچنین در این روش ساختار روانی فرد اصلاح می شود که سبب می شود که دیگر او برای مصرف دوباره وسوسه نشود.
علائم ترک دیازپام
افراد بنا به دلایل مختلفی پس از گذشت زمان های مختلفی، تصمیم به ترک این دارو می گیرند. این افراد در هنگام ترک با علائمی روبه رو می شوند که قطع مصرف این دارو را سخت و دشوار می کند. اما افراد متخصص به شما کمک می کنند تا این مرحله را نیز به پشت سر بگذارید. علائم سخت و دشوار ترک اعتیاد به دیازپام شامل موارد زیر می باشد:
- داشتن سر درد های شدید و غیر قابل تحمل
- داشتن درد های عضلانی
- داشتن حس تحریک پذیری و گیجی
- صرع
- داشتن حالت تهوع
- مضطرب بودن
- بی قرار بودن و داشتن تنش
- بی حسی اندام های مختلف
- بیش از حد حساس شدن نسبت به صدا ها
- استفراغ دائم
- داشتن مشکلات گوارشی
- حساسیت شدید به نور
- مشکلات خواب
به یاد داشته باشید که برخی از افراد ممکن است تمامی این علائم و برخی دیگر ممکن است فقط یک یا چند علائم ترک را دارا باشند. برای قطعی بودن اعتیاد افراد باید تست اعتیاد داد و نمی توان بدون دادن تست کسی را متهم به اعتیاد داشتن کرد. پس از قطعی شدن اعتیاد افراد باید برای ترک آن اقدام کرد. مشاوران و متخصصان ما در رها مشاور دراین زمینه شما را یاری خواهند کرد.
